Tekst: Bas Bons en Sergej Visser
Muziek: Bas Bons
Dokter Bubbels
Dokter Bubbels stond bekend
als de beste in zijn vak.
Zelfs de moeilijkste gevallen
kreeg hij beter met gemak,
maar toch bleef hij doorstuderen
tot de allerhoogste graad,
om ooit uit te kunnen vinden
hoe geluk zich brouwen laat,
want er was er nog wel één ziekte
die hij niet verholpen kreeg;
alle mensen bleven klagen:
“Onze levens zijn zo leeg!”
Ze wilden meer en meer genot,
want ze verveelden zich kapot
en ze zeurden aan een stuk:
“Voelden wij maar meer geluk!”
Dokter Bubbels was het zat.
Hij was klaar met het geklaag:
“Ik beëindig het gezeur nog
liever gister dan vandaag!”
Hij probeerde en probeerde,
maar hij had geen flauw benul.
Tot, ineens, op een nacht,
hij een vreemd brouwsel maakte
en hij noemde het:
SPUL !
“Lieve luisteraars en kijkers
van dit landelijk Journaal,
ik vertel iets heel belangrijks,
dus ga zitten allemaal.
Ik was jarenlang op zoek
naar de formule voor geluk.
Neem één dosis van dit spul
en je humeur kan nooit meer stuk!
’t Is geen drankje, ’t is geen snoepje,
maar precies ertussenin -
het is zoet en het is hemels
en ik krijg gelijk al zin
in nog een beetje meer
en dan weer en nog een keer.
Proef maar mensen, neem ook wat!
SPUL is hemels, voel je dat?”
En de mensen namen gretig;
bakken, kilo’s tegelijk.
Het SPUL was niet aan te slepen
en het geluk begon gelijk:
iedereen werd supervrolijk
en van alle zorgen vrij.
Zelfs de allergrootste zeurpiet
was op slag ontzettend blij.
Het SPUL leek erg goed te werken,
het had duidelijk effect,
want wat voor naars er ook gebeurde,
iedereen voelde zich perfect.
Elke dag was nu een feest,
niemand voelde nu nog pijn.
Het was nog nooit zo mooi geweest,
zelfs een ramp voelde nog fijn!
“Dokter Bubbels, ik kom klagen
want ik heb ineens zo’n last
van zere wangen, van het lachen
en mijn grijns die zit muurvast
en ik kom niet aan mijn werk toe
en dat genieten wordt zo’n sleur
en ik maak me nergens zorgen om…
Ik krijg zin in wat gezeur!
Het kan ook niemand meer iets schelen
wat er misgaat, of kapot.
We negeren elk gevaar,
we zijn bezeten door genot!
Zelfs de verveling slaat weer toe,
want werkelijk alles voelt nu goed.
Dokter Bubbels – zou het kunnen…
dat er iets veranderen moet?”
“Dokter Bubbels help ons vlug!
Geef ons ons gemopper terug!
Neem alsjeblieft onze extase weg
en troost ons met een beetje pech!”
“Beste mensen,” zei de dokter,
“ ’t is maar hoe je het bekijkt,
want het SPUL lijkt wel mislukt,
maar ik heb mijn doel bereikt…”
En dus, op een avond..
“Lieve luisteraars en kijkers
van dit landelijk Journaal,
ik vertel weer iets belangrijks,
dus ga zitten allemaal.
Het spijt me van de heibel
van de afgelopen tijd,
maar het was bittere noodzaak
en daarom moet ik dit nu kwijt:
Jullie dachten al die tijd
dat het SPUL je vreugde bracht,
maar dit spul is niets bijzonders -
alles ging op eigen kracht.
SPUL is water met wat suiker
en ter verdikking wat banaan
en wat kleurstof en daarna
heeft jullie brein het werk gedaan!
Dus de sleutel tot geluk
zit bij eenieder in zijn hoofd.
Want je bent pas ongelukkig
als jij dat zelf gelooft…”
Dokter Bubbels was een held.
Hij had de mensen iets geleerd:
ook in een lang, gelukkig leven
gaat er wel eens iets verkeerd.
Dokter Bubbels!